50 CAMRAU AT GRIST.
yroll i fyny i ewyllys Duw, yn gofyn ymdrech ; eithr
rhaid i'r enaid ymostwng i Dduw cyn y gellir ei
adnewyddu mewn sancteiddrwydd.
Nid yw llywodraeth Duw, fel y mynasai Satan
iddi ymddangos, yn sylfaenedig ar ymostyngiad dall,
yn reolaeth ddireswm. Apelia at y deall ar gydwybod.
“ Deuwch yr awr hon ac ymresymwn,”! ydyw gwah-
oddiad y Creawdwr i'r bodau & wnaeth. Nid yw
Duw yn gorfodi ewyllys ei greaduriaid. Nis gall
dderbyn gwarogaeth nad yw yn cael ei rhoddi yn
ewyllysgar ac yn ddeallgar. Byddai i ymostyngiad
gorfodfol yn unig atal pob dadblygiad gwirioneddol o
feddwl neu gymeriad ; gwnai ddyn yn beiriant hunan-
symudol yn unig. Nid hyn yw amcan y Creawdwr.
Mae yn ewyllysio fod i ddyn, coron-waith ei allu
creadigol, gyraedd y dadblygiad uwchaf yn bosibl.
Gesyd ger ein bron uchder y fendith at ba un yr
ewyllysia ein dwyn, drwy ei ras. Gwahodda ni i
roddi ein hunain iddo Ef, fel y gallo weithredu ei
ewyllys ynom. Mae yn gorphwys arnom ni i ddewis
pa un a ryddheir ni oddi wrth gaethiwed pechod, i
gyfranogi o ryddid gogoneddus plant Duw.
Wrth roddi ein hunain i Dduw, rhaid i ni o ang-
enrheidrwydd roddi i fyny bob peth a’n gwahana oddi
wrtho Ef. Yn gyson a hyn y dywed y Gwaredwr,
1 Esa. i. 18,
YMGYSEGRIAD. 51
« Pob un 0 honoch chwithau nid ymwrthodo & chym-
aint oll ag a feddo, ni all fod yn ddisgyblimi.”! Pa
beth bynag a ddena y galon oddi wrth Dduw rhaid ei
roddi i fyny. Mammon ydyw eilun llawer. Cariad
at arian, dymuniad am olud, ydyw y gadwen aur sydd
yn eu eysylltu wrth Satan. Enw ac anrhydedd bydol
a addolir gan ddosbarth arall. Bywyd o esmwythyd
hunanol a rhyddid oddi wrth gyfrifoldeb sydd eilun i
ereill. Ond rhaid tori y rhwymau caethiwus hyn.
Nis gallwn fod mewn rhan yn eiddo yr Arglwydd a'r
haner arall yn eiddo y byd. Nid ydym blant Duw os
nad ydym felly yn hollol. Ceir rhai a broffesant was-
anaethu Duw, tra maent yn ymddiried yn eu hymdr-
echion eu hunain i ufuddhau i'w gyfraith, i ffurfio cym-
eriad iawn a sicrhau iachawdwriaeth. Ni chyffroir eu
calonau gan unrhyw deimlad dwin o gariad Crist,
eithr ceisiant gyflawni dyledswyddau y bywyd crist-
jonogol fel yr hyn a ofyna Duw ganddynt mewn trefn
i enill nefoedd. Nid yw y cyfryw grefydd yn werth
dim. Pan fydd Crist yn preswylio yn y galon,
llenwir yr enaid y fath a’i gariad, gyda llawenydd
cymundeb ag Ef, fel y bydd iddo lynu wrtho; ac yn
y myfyrdod o hono Ef, bydd i hunan gael ei anghofio.
Bydd cariad at Grist yn ffynhonell gweithrediad. Ni
ofyna y rhai hyny a deimlant gariad cymhelliadol
1 Lue xiv. 33,